Na maanden achter een loopwagentje en stoelen
en aan de hand,
liep ze gister opeens door de kamer.
Hele einden, van voor naar achter
en weer terug
alsof ze nooit anders gedaan heeft! ;)
En met een gezicht alsof ze denkt:
aaah, zó moet dat dus.
Vanmorgen leek ze het weer even 'vergeten'
en kruipen gaat natuurlijk ook nog lekker makkelijk
maar toch.
Zo enorm leuk om te zien,
het maakt d'r ineens toch weer een stukje groter!!
Nog een stukje bewijs:
(o en je hoort trouwens niet Annejet ;))
Geen opmerkingen:
Een reactie posten