vrijdag 10 februari 2017

the need to unplug: why? ~ deel 2

Als je bij Facebook je account deactiveert, moet je een reden opgeven.
Je kunt bijvoorbeeld aangeven dat je Facebook niet nuttig vindt, je niet veilig
voelt op Facebook of dat je niet weet hoe je het moet gebruiken.
En dan geven ze heel handig een uitleg of tips voor het geval je dan
toch op Facebook wilt blijven.

Mijn reden was: ik besteed teveel tijd aan Facebook.

Nu denk je misschien, als je Facebook zo stom vindt, waarom ga je er
dan niet gewoon vanaf?
Maar dat is het 'm juist..ik vind het niet stom, ik vind het leuk!
Ja, ik vind het leuk om foto's te zien en nieuwtjes te lezen.
Dat is misschien niet raar, vooral niet als het om vrienden en familie gaat.
Maar stiekem vind ik het ook wel interessant als het om mensen gaat
waar ik verder eigenlijk helemaal geen contact meer mee heb.

Als het totaal geen aantrekkingskracht zou hebben, dan zou het me
ook niet teveel in beslag nemen.
Filmpjes kijken op YouTube, eindeloos scrollen op Pinterest,
foto's kijken op Instagram.

Het kost me teveel tijd.

Tijd die kostbaar is.

Als ik aan het einde van de dag denk: ik had vandaag geen tijd om met God
door te brengen, om in mijn bijbel te lezen, om te bidden,
maar ik had wel tijd om op internet door te brengen,
dan doe ik iets verkeerd.

O het is zo veel makkelijker.
Het één vraagt diepgaande 'aanwezigheid' van mijn kant,
het andere biedt oppervlakkige vervulling zonder dat het moeite kost.

Momenten van verveling, van geen zin hebben,
zijn veel sneller gevuld met m'n telefoon pakken
dan een gebed te richten tot mijn Vader.
Of in plaats van m'n bijbel en schrijfboekje te pakken, 's avonds op de
bank ploffen en iets kijken totdat het bedtijd is.

Zó makkelijk, maar zó veel minder waard.

Als ik mét God wil leven, moet ik dat ook daadwerkelijk doen.
Als ik vóór God wil leven, moet ik mijn tijd ook voor Zijn glorie besteden.

Wat God te geven heeft, is zo groot en goed,
maar toch kiezen wij er vaak voor om ons hart en onze gedachten
te vullen met alles wat deze aarde te bieden heeft (en dat is VEEL)
en geven Hem het restje van onze tijd, aandacht en energie.

Om dan te hopen op Zijn aanwezigheid in ons leven,
te verwachten dat we op die manier een relatie met Hem zullen opbouwen.


Het zijn misschien grote woorden, maar ik denk dat het voor de duivel
nog nooit zo makkelijk geweest is om ons af te leiden van God.
We hoeven de tv niet meer af te wijzen (bij wijze van) en daar mee klaar.
En ook internet is natuurlijk niet de enige manier.
Het gaat om onze complete tijdsinvulling.



Misschien lees je dit, en vindt je het ver gezocht.
Of je herkent het totaal niet.
Of je herkent het wel, maar je voelt je er ongemakkelijk onder.

Nu kan ik me voorstellen dat dit je in de oren klinkt als een waarschuwende 'preek'.
Komt het je wel erg belerend over.
Ik kan me zelfs voorstellen dat je denkt: leuk allemaal dat dit voor jou geldt,
maar ik denk daar toch heel anders over.

Geloof me, ik heb ook niet het idee dat ik me hiermee nou heel populair maak.
En toch ligt het me op m'n hart om dit niet voor mezelf te houden.
Want natuurlijk, het is mijn verhaal: mijn realisatie van dat ik iets wilde veranderen.
En natuurlijk, ik heb geen idee hoe jij je tijd invult en wil daar niet over oordelen.

Maar het is niet alleen mijn verhaal.

En als het nou iets raakt in je hart,
sta er dan even bij stil.
Als je er iets van waarheid in voelt,
probeer dan niet de ongemakkelijkheid ervan direct te excuseren.

Ik probeer hier geen lesje te leren.
Ten eerste niet omdat ik er niet 'ben'..ik faal keer op keer.
Ten tweede niet omdat het geen les te leren is..
ik wil je niets opleggen.

Het enige wat ik wil is dat God verheerlijkt wordt in ons leven.
En misschien is het bij jou wel net als bij mij,
dat dat ook je verlangen is,
maar je vaak niet weet hoe.

En misschien wil je dan wel met me mee op zoek..









Geen opmerkingen:

Een reactie posten