Tijd is een raar iets..
Ongelooflijk dat ze er al weer een half jaar is.
Ongelooflijk dat ze er nog maar een half jaar is.
Ik zal niet zeggen dat het voorbijgevlogen is, want dat klinkt
alsof het allemaal vanzelf gaat en dat vind ik toch heus niet.
Maar wonderlijk blijft het.
Dat ze een half jaar geleden een pasgeboren poppetje was
en nu een alert, geluidjesmakend, rollend, voortbewegend,
bijna kruipend, gretig om zich heen kijkend vrolijk en pittig dametje is.
Dat ze is gegaan van dit
Wow, als ik zo door de foto's heen kijk, blijf ik me verbazen.
Wat is ze al weer veranderd,
wat heeft ze een eigen koppie,
wat kijkt ze wijs uit d'r ogen.
Al die ontwikkelingen in slechts een half jaar.
Het is zo'n prachtig kindje, zo'n lekker wijffie, zo'n vrolijk moppie!
Een half jaar oud is ook een half jaar borstvoeding,
een half jaar een gezin van vier,
een half jaar zusjes.
Is ook
bikkelen door die eerste mooie
maar intense en pittige maanden.
Maanden waarin moeheid en gehuil soms eindeloos leken..
Maanden waarin ik soms uitkeek naar 'dat ze een half jaar zou zijn
want dan wordt het makkelijker'.
lieve Joselien,
wat zijn we blij met je!
Wat genieten we van je!
Wat een zegen ben je!
We kijken uit naar het komende half jaar:
naar elke dag
waarin we getuige mogen zijn van
alle mooie nieuwe dingen die je gaat leren
en
alle ontwikkelingen die je doormaakt.
Waarin we je nog beter gaan leren kennen
en nog meer van je gaan houden.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten