Zaterdag liepen wij door de Ikea,
ons gewoon druk te maken,
samen met al die andere mensen,
over welke kast het beste zou passen
en welke spullen we nog nodig hebben.
Vannacht zat ik aan Annejets bed
(omdat ze wakker was geworden)
en viel er een angst over mij.
Wat gebeurd er?
Wat is er gaande?
Waar moet het heen met deze wereld?
Wat moeten we hier mee?
Hoe voed ik mijn kind hierin op?
Wat zal zij meemaken?
Angst...
Angst die iedereen voelt deze dagen.
Maar vanmorgen in de kerk
zongen we,
Goddank,
een lied van hoop.
De hoop die we,
ondanks alles
mogen hebben.
Hoop
die het mogelijk
maakt om verder te leven.
Hoop
hóóp
in plaats van angst.
Jezus
hoop van de volken
Jezus
trooster in elk verdriet
Jezus
licht in het duister
Jezus
waarheid die overwint
Geen opmerkingen:
Een reactie posten