met de zon in m'n gezicht

'Waar gaan we heen?'
'Naar de hei!'

O wat mis ik het soms.
Als de zon zo heerlijk schijnt
en de blauwe lucht
en het gekwinkeleer
van de vogels
me naar buiten lokt...

Dat ik niet even
binnen 10 minuten
naar de hei of het bos kan rijden.

Zes jaar lang
kon dat wel..
zomaar nog even op de fiets stappen.
Even échte buitenlucht opsnuiven.
Daar lijkt het altijd
of ik nét wat meer tot leven kom;
m'n hart wat wijder open gaat staan.
Zo'n tintelend gevoel diep in me..

Je longen stromen vol
en je hoofd waait leeg.

Rennen,
dansen
met je armen wijd
of eventjes
héél hard fietsen!

Ach ja, wat mis ik dat..

Dan zet ik het voor mezelf even op een rijtje:
jaaamaaaar, daar woonde je ver bij iedereen vandaan,
afgelegen van alles,
totáál niet handig als je geen auto hebt
en wat is het toch fijn
zo dichtbij de stad.

Oké, dat is ook zo
en dat wéét ik ook wel.

En toch hè,
toch blijft het trekken..

Maar ik geniet evengoed wel hoor
van het heerlijke weer
deze afgelopen dagen.
Elke dag 1,5 uur lopen
op de dijk
met de zon in m'n gezicht.

Kijk, en deze natuur 'vond' ik zomaar in de achtertuin.

Ondertussen droom ik nog even verder.
Van m'n huisje
in het bos
met een tuintje
en een grasveld
met kippen en
een geit
picknicktafel
perenboom
en de was
wapperend aan de lijn.
natuurlijk komt iedereen gewoon gezellig langs,
en je mag blijven slapen!

met dezelfde zon in m'n gezicht
dromen mag
toch?!

en ik neem me voor
volgende week
binnenkort
ga ik gewoon even
echt naar buiten
naar strand
bos of
hei

met wapperende haren
de zon in m'n gezicht

I heart You

 

 

 

Als in mijn hart angst het wint van vertrouwen..

...zoek rust mijn ziel bij God alleen.

 

Als zorgen de overhand krijgen...

...van Hem blijf ik alles verwachten.

 

Als twijfel toeslaat...

...mijn burcht, ik zal niet wankelen.

 

Zo gauw ten val gebracht...

...bij God is mijn redding en eer.

 

Omstandigheden, moeilijke situaties, pijn...

...vertrouw op Hem te allen tijde.

 

God U bent mijn schuilplaats

Ik open voor U mijn hart.

 

 

(naar psalm 63)

het was FEEST!

Bedankt voor jullie aanwezigheid, felicitaties en cadeau's!!!

 

Wat zie ik allemaal..ballonnen!

Cadeau uitpakken

 

 

Ready to party!

 



 

Spelen met de gekregen cadeautjes..

neefjes en nichtjes laten wel zien hoe.

 

 

 

 Helemaal moe 's avonds..



één jaar!

12-02-2014

 

 

12-02-2015

 

 

 

wel bijna één, maar gelukkig nog lang geen vier!

Gistermiddag liep ik langs een basisschool, die net was uitgegaan.
Het duurde even voor ik er langs kon, want het krioelde van de kinderen,
die natuurlijk niet aan de kant gaan voor een mevrouw met een kinderwagen.
En terwijl ik daar liep, dacht ik: o help, vreselijk!
Ik kon me gewoon totaal niet voorstellen dat over een paar jaar Annejet daar
bij zou lopen en ik daar bij zou staan.

Op hetzelfde momenten fietsten er ook talloze middelbare scholieren langs..

En in een flits zat ik het toch even..

Annejet; met een staartje en een tasje, zelf naar school lopen.

Annejet; met haar vriendinnen, sliertend door de stad, blijven 'hangen' na school...

Nog meer 'o help, o help'...!

Voor de moeders met een eerste kleintje is het misschien wel herkenbaar:
die 'het-is-leuk-een-kind-maar-ik-moet-er-nog-niet-aan-denken-om-straks-tussen-
de-andere-moeders-op-het-schoolplein-te-staan' angst.

En de moeders die het al één of meerdere keren hebben meegemaakt, zeggen natuurlijk:
'tsja, je groeit er vanzelf in mee hoor!'

Dat geloof ik ook wel.

Maar voor nu ben ik toch heel blij dat mijn kleine meisje dan wel bijna één is,
maar gelukkig nog lang geen vier!!!

nesteldrang of voorjaarskriebels

 

 

Vorig jaar had ik er volop 'last' van: nesteldrang!
Nou ja, 'last'..ik vond het eigenlijk wel fijn hoor..
ons huis werd super schoon (en nog een keer, en nóg een keer ;))

Nu weet ik niet of iedereen dat zoveel heeft; misschien als je
al van schoonmaken en opruimen houdt dat je het net een tikkie meer hebt.

Een hele lijst had ik..met klusjes die in ieder geval gedaan
moesten worden (en nog een keer, en...).
Stopcontacten werden gesopt, stukken muur geverfd,
voegen in de badkamer geschrobd, de roosters uit de afzuigkap
moesten blinkend schoon, overal werd opgeruimd en alles werd bijgehouden.
O ja, en aan de gordijnen zaten draadjes die afgeknipt
moesten worden en van een ander gordijn zat een hoekje een beetje los
dus dat werd even vastgestikt. Ja echt, zulke dingen stonden erop.

Daarnaast wilde ik alles op voorraad hebben zodat we niet
mis zouden grijpen, en kookten we maaltijden voor in de vriezer.

Vorig jaar dit weekend had ik sterk het gevoel dat het ons laatste
weekend samen was en ging ik op zaterdag nog even naar de markt
om wat voorjaarsdingen in huis te halen.
Het stond geloof ik erg gezellig, maar ik weet nog dat ik een paar
dagen na de bevalling weer wat meer beneden kwam
en dacht: o ja, dat had ik allemaal neergezet.
Uit een vorig leven leek het wel.
Ook al omdat je eigen huis opeens een beetje vreemd voelt.
Tenminste, ik had dat wel. Waarschijnlijk omdat ik de eerste dagen
vooral veel boven was; omdat je helemaal op de baby gericht bent
én omdat een ander je huishouden draaiende houdt.

En nu? Nu kreeg ik gister de voorjaarskriebels.
De zon scheen zó heerlijk naar binnen..maar niet zo heel helder
want er lag een dikke laag vuil op de ramen.
Achter was het heerlijk warm en kon ik zelfs even lekker met m'n
gezicht in het zonnetje,voor vroren alleen m'n handen er bijna af zo'n koude wind...
máár, de ramen zijn gedaan!

Eigenlijk snap ik niet dat ik het niet vaker doe, want het is best
een lekker werkje en zoveel tijd kost het nou ook weer niet.
Nou ja, misschien iets meer van die schematische poetsdrang
van vorig jaar invoeren om het niet pas weer te doen als we niet
meer naar buiten kunnen kijken!

 

 

made perfect



'My grace is sufficient for you,

for My power is made perfect in weakness.'

 



                                    

Het onderwerp voor deze blog zat al een tijdje in mijn hoofd,
maar ik kon de 'vorm' niet te pakken krijgen.
Wat ik typte, waren nét niet de juiste woorden ~
raakte niet wat ik wilde zeggen.
Het was..niet goed genoeg?!

En dat is nou eigenlijk precies waar het om ging.

Mijn verwachtingen
mijn eisen -
misschien herken je het wel
de lat ligt zo hoog.
Het is niet goed 'genoeg' -
je hebt niet 'genoeg' gedaan.

Ik
moet anders
ik
moet het toch beter kunnen
ik
..waarom lukt het nou niet?

Je schiet te kort -
voor je gevoel misschien zelfs
op alle fronten

Nog harder proberen?
- en misschien weer
voor de zoveelste keer
de zelfde fouten maken?!

 God, zonder U ben ik egoïstisch,

ondankbaar

onrustig en ontevreden.

Soms hard, liefdeloos en lui.
Zeg ik de verkeerde dingen,
stel U opnieuw teleur.

 



En toen las ik het:

'Omdat Christus mij kracht schenkt,
schep ik vreugde in mijn zwakheid.'

Aaaaahh...als er iets is wat ik niet kan, is het dat.
Vreúgde scheppen in mijn zwakheid.
Wat?

Ja, VREUGDE scheppen in mijn zwakheid.

Dag in dag uit
legt mijn perfectionistische oog
alles nauwkeurig onder de loep en
nooit kan ik alle hokjes afvinken.
De lijst met 'wat niet' is aan het einde van de dag
altijd langer dan met 'wat wel'.

 

'Je hebt niet meer dan Mijn genade nodig,

want kracht wordt zichtbaar in zwakheid.'

 

Ik had het al zo vaak gelezen

de woorden:

Mijn genade is U genoeg.

 

Maar nu zag ik dat andere staan:

vreugde scheppen in zwakheid

kracht -genáde-

wordt zichtbaar in zwakheid

 

sufficient grace (genoeg!)

power made perfect in weakness

PERFECT!


niet ik
maar U
mijn falen
Uw slagen


bewust van mijn zwakheid
ontvang ik Uw kracht

niet op eigen kunnen
maar door Uw genade


 

God, U moet het doel zijn van mijn leven.

Niet ik, mijn man of kind.

Niet het huishouden, haken of een blog.

Niet wat ik wel of niet doe of gedaan krijg.

Niet of ik gezond of ongezond eet,

geduldig of ongeduldig was,

of ik me voldaan of ontevreden voel.

U

moet het begin en einde van mijn dag zijn

U

moet ik op het oog hebben bij wat ik doe

U

bent mijn doel.

 

 

'Therefore I will boast all the more gladly about my

weaknesses, so that Christ's power may rest on me.

That is why, for Christ's sake, I delight in

weaknesses, in insults, in hardships, in persecutions,

in difficulties.

For when I am weak, then I am strong.'