advent ~ gedachtenvol gedenken ~ verwachtingsvol uitzien

Voor veel mensen is december een drukke maand:
sinterklaas, kerst, al dan niet gepaard met vieringen of inkopen.
De één houdt er van, de ander kan niet wachten tot het januari is.

En dan is het ineens kerst..
door alles eromheen bedenk je 's ochtends opeens dat je vandaag stil staat
bij de geboorte van de Heere Jezus.
En heel misschien vliegen tijdens het zingen van 'Komt laten wij aanbidden'
je gedachten al weer een beetje naar de gasten die je straks ontvangt
of het gerecht wat je nog moet bereiden en de planning daarvoor.

Ik moet eerlijk zeggen dat er best wat jaren geweest zijn dat kerst iets was
wat me niet heel erg bezig hield.
Meer een traditiegetrouw 'o ja, hier staan we bij stil' dan dat het ook echt wat
met me deed.

Een manier om meer naar kerst toe te leven is om daar tijdens advent al mee bezig
te zijn.
Advent komt van het Latijnse woord 'adventus' wat komst betekent.
De komst van Jezus naar deze wereld, wat we dan vieren met kerst.
 
Maar hoe kijk je dan uit naar een komst die al geweest is?
Wat ons dit jaar hielp is door tijdens advent een boekje te lezen waarin elke dag
een symbool centraal staat dat verwijst naar een Bijbelse geschiedenis of profetie over de komst en het werk van Jezus.
Het laat zo als het ware de weg zien die God ging met Zijn volk en hoe Hij Zijn belofte
nakwam.
De symbolen kun je aan een 'boom' hangen, die dan verwijst naar de boom van Isaï,
een afgekapte boom waar toch nog nieuw leven uit voortkwam.
 
Van te voren was ik van plan om er zelf vorm aan te geven maar heb uiteindelijk
dit jaar toch gekozen voor een kant en klaar boekje.
(De boom van Isaï, uitzien naar het Kerstfeest van Willemieke Kloosterman-Coster
en Anneke Kloosterman - van der Sluys).
De verhalen zijn voor onze kinderen nog wel een beetje lastig te begrijpen.
Maar wat we vooral steeds naar voren halen, is dat God trouw is en Zijn beloften
nakomt, ook als het soms lijkt van niet.
 
Annejet is ook echt op een leeftijd dat ze dit helemaal geweldig vindt.
Elke dag mag zij het symbool pakken en ophangen..al zouden wij het
vergeten dan herinnert ze er ons wel aan!
 
Ook verder moet ik zeggen dat door het betekenisvol voor kinderen te maken,
ik er zelf ook meer mee bezig ben en het zo ook echt iets wordt om
naar uit te kijken!