nu nog van binnen

 

je zit nog van binnen
zo veilig en beschut
zo zichtbaar aanwezig
en toch nog onzichtbaar
steeds dichterbij en
werkelijker jouw komst
je plekje is klaargemaakt

nu zit je nog van binnen
zo omringd door en
verbonden met mij
ik voel je bewegen
en schoppen
heb je steeds bij mij
we horen bij elkaar
mama en jij

nog even van binnen
wat hou ik al van je
nu al zo eigen
en vertrouwd

straks kom je naar buiten
mag je geboren worden
je leven beginnen
op deze wereld
wat kijken we er naar uit
je te zien en ontmoeten
je te laten weten wie we zijn
wat ben je welkom
in onze armen

straks kom je naar buiten
maar weet dat we
altijd verbonden zullen zijn
niet meer van binnen
maar nog wel
veilig
beschut
en omringd
door onze liefde

opgroeien in een selfiecultuur

Bij ons  (als kind) werd er af en toe eens een foto gemaakt.
En dan waarschijnlijk meestal met iets bijzonders:
een dagje weg, vakantie, een verjaardag.
Was de foto gemaakt, dan had je eigenlijk nog geen idee of
hij ook gelukt was..dat zag je pas na het ontwikkelen.

Maar nu is dat wel anders.
Hoewel we ook nog steeds vaak de camera erbij pakken,
heb je daarnaast de vele 'snelle' foto's met de telefoon.

En Annejet weet het al helemaal.
Zodra ze doorheeft dat ik een foto maak, wil ze 'm zien.
'Jet tijten (kijken)'
Het allerleukst is het om jezelf te zien tijdens het foto's maken met de selfie stand!
Er wordt geposeerd, gezwaaid, en ja,
ook een beetje geneuspeuterd. :)